Hoi hoi, gisteren was het dan de dag! Allereerst was er de wondzorg en gelukkig mocht mijn tweede en laatste drain eruit! Gepraat over mijn strengen probleem en ze konden me daar ook niet echt verder helpen, veel stretchen en wachten tot die hardnekkige uitgedroogd is om die te kunnen breken want hij is te elastisch. Brute pech natuurlijk, nog een beetje afzien. Daarna gesprek met de radiografist/oncoloog over verloop en uitslag. Het is beetje een dubbel gevoel; Al bij al redelijk goed nieuws: van de 15 okselklieren was er maar 1 aangetast, 2 tumors gevonden in de borst met gladde omtrek wat wilt zeggen dat ze alles mee hebben. 1 tumor graad 1 , de ander graad 2 (iets minder goed maar niet dramatisch), het gaat tot graad 3. nu volgt de bestraling: 25 gewone bestralingen en 8 boost bestralingen op de klier achter mijn borst die we nog moesten behandelen. Daar het aan de linker kant is waar mijn hart ligt, moet ik extra sessie ademhalingsoefeningen volgen voor de bestralingen. Want als ik dit niet zou doen, heb ik meer kans op een hartinfarct. Moet blijkbaar diep inademen (dan zet je je borstkas vooruit waardoor je hart meer naar achteren schuift). Dit moet ik nog aanleren. De bestralingen zelf beginnen op 6/12 tot 10/01/2017. Daar het een hormoongevoelige borstkanker is moet ik in mijn menopauze zitten (dus eierstokken mogen niet meer werken), dit willen ze doen via een maandelijkse spuit in de buik te geven gedurende 5jaar. 70 spuiten in totaal, lijkt me veel en op de duur wordt je buik ook hard van die spuiten. Ze kunnen ook mijn eierstokken eruit halen of ze zelfs bestralen. tach zei direct is dit niet eerder beter voor jou? Gesproken met de hoofdradiografist en die was niet zo happig daarvoor. Na die 5 jaar stop je met de spuiten en dan ben je terug uit de menopauze mss en wie weet ipv 5 jaar moet ik verder met deze behandeling voor nog eens 5 jaar. Op 22 Nov zou ik de eerste spuit moeten zetten maar ga eerst nog eens zien of ik toch niet kan geopereerd worden aan de eierstokken. Ook moet ik dagelijks een pilletje nemen femara (hormoonpil) gedurende 5jaar. De fameuze pil die ik eigenlijk niet zo leuk vind, je krijgt vapeurs en gewrichtsproblemen, bij de één meer dan de ander maar hopelijk sta ik niet dagelijks op als een oud vrouwtje van 70jaar. Ook heb ik mijn overlevingskansen gevraagd, ze willen dit eigenlijk niet meedelen maar toch gevraagd. Is voor mij gewoon om te weten, natuurlijk zijn die niet precies maar toch voor mezelf wou ik dit zeker weten. Ze delen dit niet graag mee omdat de meeste mensen 100% willen horen, natuurlijk weet ik dat dit niet haalbaar is! 82% op 10jaar zijn mijn kansen, dus 18% op eventueel terugkomst van de kanker. Tja, ben nu natuurlijk niet wijzer geworden daarmee maar vind het niet zo slecht eigenlijk gezien 2 tumors en aangetaste klieren, niet? Sowieso denk ik dat het zeker terug komt éénmaal het in je lijf zit, ben nu mss sarcastisch, kweet het maar ik denk het. Ik ben en blijf positief hoor, geen paniek maar gewoon realistisch. Mijn leven is zo veranderd, niet enkel dat van mij, van mijn gezin eigenlijk. Ik zal nooit meer de Anja zijn van voor de borstkanker, fysisch zeker niet en mentaal ook niet (ben nog sterker geworden). Als je merkt dat je nu nog 5 jaar aan deze ziekte wordt herinnerd, dagelijks pilletje nemen, maandelijks spuit, mss dagen hebben dat ik overal spierpijn heb etc.... kan je gewoon niet meer leven zoals vroeger. Het zij zo .... in ieder geval, ga ik nog profiteren van de hopelijk nog vele jaren die ik nog tegoed heb beginnende met een weekend sinterklaas op een landal park!!!
Tot binnenkort
Liefs en kusjes
Anja
