Met vallen en opstaan

Na de euforie van de pilletjes kwamen er toch een paar zware dagen aan, kon ineens niet meer slapen, doodop zijn en niet kunnen slapen, zelfs overdag mijn middagdutje ook niet meer :(. 1 dagje cava, maar toen werden het er toch algauw 3 en dat is echt niet leuk. Er bovenop mijn down/emo moment dan, ben ik toch zaterdag gebroken. Het werd me eventjes allemaal te veel, de traantjes vloeiden zo maar zonder reden. Eerst alleen boven in de slaapkamer, nadien mijn schat erbij geroepen en dan in haar armen geweend. Zo'n raar gevoel, geen fut, negatieve dingen denken, het eventjes niet meer zien zitten. Ik heb het altijd het eerste weekend na de chemo maar deze keer was het erg, natuurlijk wordt het zwaarder en zwaarder en zullen er nog zo'n momenten komen maar wat haat ik deze X(. Op zo'n dagen zeg je dan tegen jezelf: ben zelfs nog niet halverwege! Zo raar dat dit opkomt hé, al eens gezegd aan de oncoloog maar schijnt perfect normaal te zijn, de medicatie die je inneemt voor en na de chemo zijn dan uitgewerkt en dat is dan een neveneffect ervan, je mag dan nog zo sterk zijn als je wilt, je kan daar niet tegen vechten. Maar goed, gelukkig zijn deze dagen niet te lang en herpak ik mezelf of beter gezegd mijn lichaam. Nu gaat het weer beter, nog niet top maar beter. Denk dat de dagen top minder en minder gaan zijn. In ieder geval maandag veel te vertellen aan de oncoloog want deze keer verschrikkelijk nieuwe symptomen bijgekregen. Ook is mijn geduld niet meer zo goed, kan minder en minder tegen het gezaag van Mylo (als je weet dat hij geen seconde zwijgt) is dit soms moeilijk voor mij en botst het net iets meer tussen ons dan vroeger. Hij heeft zo zijn willetje en wilt steeds de bovenhand en ik vind de energie niet meer om daar tegen te vechten of te onderhandelen waardoor ik vlugger op mijn tenen ben getrapt. Ze vetrekken beide zondag op kamp tot de zaterdag erop en eerlijk gezegd (sorry dat ik dit moet zeggen) kijk ik ernaar uit :-(. Het zal me deugd doen, de laatste EC komt eraan en ik weet dat het terug zwaar zal zijn dus zal ik deugd hebben aan de rust. Natuurlijk heb ik overdag de kinderen niet maar na school kunnen ze ook zo druk zijn en zoals gemeld kan ik daar niet zo goed meer mee om. Iedereen zegt wel "je ziet er goed uit" maar innerlijk is dat niet altijd zo, geloof me, ik worstel met mezelf. Tach zegt ook dat ik veranderd ben en dat kan ook zijn, er gebeuren dingen met mijn lichaam die maken dat ik "anders" ben. Dit zal waarschijnlijk beteren na de chemo, maar momenteel heb ik zelf mijn lichaam niet onder controle maar wees er zeker van dat ik mijn kids en mijn madam nog steeds super graag zie en dat ik ze dankbaar ben voor hun steun!!! Jullie horen me volgende week wel nog eens.
Anja

N° 3, nog 13 te gaan ...

Hallo,
Hier ben ik dan weer! Deze keer had ik terug een kamer met toilet joepie :). Vertelde dokter het feit van mijn maagklachten en de misselijkheid die redelijk onder controle was en ze hebben beslist om een maag beschermer voor te schrijven en een andere soort van medicatie tegen de misselijkheid; normaal gedurende 3 dagen pilletje slikken nu niet, ze hebben een product in mijn baxter gedaan en ik moet 's avonds een ander pilletje nemen, zeker 's avonds nemen want je voelt je dan een beetje suf en moe en als ik dat neem zeker niet auto rijden de dag nadien maar de eerste week rijd ik niet met de auto. Voelde deze keer precies ook de chemo in mijn lijf komen, speciaal, misschien ook door het feit dat ik redelijk moe ben. Sinds 2 dagen slaap ik slecht, ben echt kapot hé en toch niet kunnen slapen en overdag lukte het ook niet zo goed dit weekend.  Tijdens die ijsblokken voelde ik me echt niet goed, moest bijna overgeven, ze hadden beter niet veranderd van medicatie :P en nu ook een serieuze metaalsmaak in mijn mond. Mijn eerste nacht verliep redelijk, goed kunnen slapen maar voel me wel een beetje suf nu, geslapen in stukken tot bijna 9u, anders steeds 7u, dat pilletje 's avonds zal er wel iets mee te maken hebben. Maag redelijk, precies wel beter moet ik zeggen. Dus beetje misselijk de dag van de chemo en nadien bijna niks van symptomen. 2de nacht ook beter en goed geslapen, om 9u15 toch maar beslist om op te staan, dan heb ik nog 45min nodig om effectief wakker te worden, straf spul dat pilletje maar hey, het helpt fantastisch goed tegen de misselijkheid. Liever lui en moe dan ganse dagen misselijk te zijn niet?

Mylo had vorige week bubbeltjes op z'n rug, afspraak gemaakt bij de dokter, bleek het de zona te zijn, een na ziekte van de waterpokken veroorzaakt door stress, dokter denkt onrechtstreeks door mijn ziekte, zo weet je toch dat je kindjes het er toch moeilijk mee hebben. Ook Nikita heeft eindelijk toegegeven aan de begeleidster van het CKG dat ze het jammer vind en triestig is dat mama ziek is en dat ze wilt dat ik genees. Ook aan moetie begint ze nu dingen te vragen zoals waarom kan mama niet meer mee naar Walibi, waarom kunnen we niet op reis etc ... dan breekt m'n hartje toch zenne =((. Gelukkig gaan ze op dierenkamp en op kamp met de chiro en gaat Mylo nog met zijn meter naar zee maar ze willen natuurlijk met het gezin weg. We zullen zien in augustus, mss voel ik me redelijk en kunnen we mss ergens een dag of 3 naartoe.

Velen vragen ook hoe voel je je na de chemo omschrijf het eens maar eerlijk gezegd is dit niet zo gemakkelijk: I feel like shit lol, je bent misselijk maar moet niet overgeven (ik toch niet), je voelt dat de chemo in je lichaam zit de eerste dagen, zwaar hoofd, je maag ligt overhoop, je voelt je zwak, duizelig. Maar een mens leert telkens bij na iedere sessie, zo neem ik nu om de 4u sowieso mijn pilletje tegen de misselijkheid, neem ik de dinsdag al een zakje movikol tegen ontstopping, neem ik nu een pilletje bij tegen maagkrampen, zodat de symptomen draaglijker worden. Nog 1 EC te gaan en dan de taxol, benieuwd wat dit zal brengen.

Ondertussen supporten we ook voor de rode duivels >:)

                

 

Slukes iedereen

Kojak

Mijn GI Jane coupe is van korte duur, stilletjes aan transformeer ik in Kojak, ken je die nog? Dus moet ik nu wel degelijk mijn "chemo mutsjes" <):) aandoen, is wel wennen maar ook wel nodig, zelfs thuis doe ik het soms aan daar het echt wel koud is hé zo'n kale knikker. Nu kijken ze aan school toch wel hoor, zo van, humm :-? , zou die ziek zijn of niet, wat begrijpelijk is natuurlijk. Gelukkig is er steeds onze Mylo die me telkens doet opfleuren, met mijn GI Jane coupe vond hij dat ik op meester Dieter geleek en nu zegt meneertje, die vele kale plekken zijn precies om een bloempot op te zetten, waar haalt hij zijn fantasie vandaan ;)).
Ik heb 2 dagen gehad waar ik me niet zo goed in mijn vel voelde, heb dit precies steeds na een paar dagen chemo toediening, dan ben ik echt futloos en zin om niks te doen. Heb ook momenten dat ik echt moe ben en mijn middagdutje heb ik echt wel nodig; zaterdag ben ik met Tach gaan winkelen in de voormiddag, nadien haar gsm ophalen en ik was kapot, ben dus zeker niet in staat om meer actief te zijn. Zondag wou ik mee gaan naar Walibi, maar eerlijk gezegd, voel ik me daar niet in staat voor, heel jammer voor de kids maar ik heb geen zin om me te forceren en Walibi is toch wel heel druk voor mij. Ook mijn geheugen is echt niet meer accuraat, als ik aan iets denk, moet ik het direct doen want anders vergeet ik het zeker. Daardoor vergeet ik dan eens iets mee te geven naar school of als ze gaan slapen ergens anders om dingen mee te geven en dan ben ik soms teleurgesteld in mezelf.
Gelukkig is deze periode voorbij en voel ik me weer beter, is toch telkens een gevecht met mezelf om me "goed" te voelen, begint nu al zwaar te worden na 1 maand, nog 4 te gaan. Gisteren dan eens gaan shoppen met een vriendin 's morgens, was leuk en kalm en deed me deugd, nadien wel anderhalf uur geslapen maar het was het waard. Ik zal dus maar genieten van mijn paar goeie daagjes want maandag is niet veraf. Qua gewicht probeer ik de 48kg te behouden maar is niet zo evident, eigenlijk is chemo een soort van dieet voor mij alhoewel ik echt veel eet hoor en vettig, blijkbaar verdoe ik veel energie zelfs al doe ik zelden iets actiefs. Volgens Tach ben ik mijn stevige benen (voetbalbenen) verloren, zijn ze voor de helft gekrompen :-O.
Dit zijn zowat de laatste nieuwtjes, ik schrijf hier terug iets na maandag en zal genieten van mijn gezin dit weekend.
Toedeloekes
Ikke

Haartjes weg

Het is eindelijk zo ver, mijn haartjes vallen uit, het begon gisteren, had verschrikkelijke jeuk en toen ik begon te krabben had ik haar in mijn hand, deze morgen verloor ik er nu al gewoon door mijn haar te kammen dus bij deze beslist om mezelf een GI Jane coupe aan te schaffen, binnen een paar dagen ga ik toch niks meer hebben ... kan er mee leven, die knop had ik al omgedraaid eenmaal ik mijn lange haren had laten knippen. Voor Nikita is het schrikken, ze vind dit echt niet leuk. Het is gewoon een kwestie van tijd, ze gaat er wel aan wennen zoals de mama ... en nadien krijg ik terug mijn poedelcoupeke terug gelijk Fellaini :P.
   


Zeg nu zelf, wie is er mooier? Demi of ik? :-?

Vandaag voel ik me weer een beetje beter, de 4 dagen zijn voorbij, oef, deze keer waren ze minder zwaar maar toch, had veel last van mijn maag deze keer. Nu moet ik geen supplementaire medicatie meer nemen en kan mijn lichaam terug rusten tot de volgende sessie. Mijn humeur zit ook goed, wat wil een mens nog meer ...
Tot hoors en voor iedereen een fijn weekend! Knuffel Anja

2de chemo

/hihi,  gisteren dus mijn 2de chemo gehad en ik moet zeggen het is beter meegevallen dan mijn eerste; was dit nu het feit dat ik deze keer geen botscan had (radioactief spul in mijn lichaam) of dat mijn lichaam het deze keer beter accepteert, geen flauw idee maar we klagen er zeker niet over :)
De draadjes van de poortkatheter zijn er eindelijk uit, mag wel 3 dagen niet douchen daarna geen probleem meer. Als je goed kijkt zie je de katheter zitten, kleine welving in het midden van het litteken.

Deze keer had ik geen kamer maar een box met bed daardoor geen wc, wat een beetje ambetant was om te plassen maar ja, ze hadden gezegd de 1ste keer zeker een kamer nadien waarschijnlijk niet meer. Ik was 1kg afgevallen en zowel dokter als verpleging vonden dit ok, weeg nu 48 en in feite zei de dokter je lichaam kan gemakkelijk 45kg aan, zak ik lager, moet ik supplementen bijnemen maar momenteel nog niet. Ik eet ook gewoon super veel want die chemo slurpt veel energie op. Zelfs gisterenavond kunnen normaal eten, vorige keer niet dus dit komt in orde. Ivm met mijn duizeligheid moet ik het in het oog houden, kan te maken hebben met mijn bloeddruk die gisteren al redelijk laag stond. Eens naar huisdokter gaan en sta ik te laag moet ik bellen om te weten welk medicament ik moet nemen. Voor de rest verliep alles vlekkeloos, is nog steeds lang +/- 6u maar ja en die ijsblokken daar wen je niet aan :P Ik voel me dus al bij al goed, beetje misselijk maar verdraagzaam wat eigenlijk een goed rapport is hé ;) Ook deze nacht niet gezweet zoals de andere keren, wel veel wakker geweest maar dat is minder erg.
Voilà, dit was het dan, eigenlijk redelijk positief nieuws en hopelijk blijft dit zo ... tot later :-h
Kusjes Anja



Bijna weer zover, 2de chemo

Momenteel voel ik me echt goed, ik moet natuurlijk niet overdrijven in het huishouden maar ik ben minder of zelfs niet meer duizelig en zeker niet misselijk. Ik durf al meer auto te rijden maar zeker niet ver. Hoe lang nog: 2 dagen :-) want maandag is het weer zover, weer alhoewel zal pas de 2de keer zijn. Heb ik zin NEEN /no, lol ... :)) Het zal weer een zware week worden maar ik zie het zitten, als je je een paar dagen weer goed voelt vind je de moraal terug voor wat komt. Ik denk ook dat mijn haar binnenkort gaat uitvallen, het jeukt af en toe eens en dat wil zeggen dat het voor binnenkort is, benieuwd naar het resultaat daarvan en hoe de kinderen gaan reageren. Qua eten kan ik goed eten, alleen zijn de smaken echt wel anders bij sommige dingen: mijn Pepsi max is echt niet te drinken haha, geen smaak en echt niet lekker; ook eens snoepjes gegeten met volle goesting: of ik nu een maantje, kers, cola in mijn mond stak, ze smaakten allemaal het zelfde; ook warm eten smaakt soms anders, ik proef eerst echt wel de smaak van het vlees en een paar minuten later is die smaak compleet weg, echt bizar. Ook heb ik rare goestingen: ineens super veel zin in frietjes of americain of vleessalade precies of ik ben zwanger :). Ook krijg ik veel steunkaartjes via de post of een bloemstukje die mijn moraal zeker opbeuren, echt wel tof dat iedereen me steunt in deze strijd. Je hoort me dinsdag terug met een verslagje van mijn 2de chemo en duimen omhoog voor minder misselijkheid ... Toedeloe /bye