Voila, net terug thuis na weer een drukke voormiddag in het ziekenhuis. Mijn operatie gaat dus door op 19/10, 18/10 moet ik al binnen gaan tegen 16u. Is redelijk vlug maar de gebruikelijke wijze is 3 weken na laatste chemo operatie en dat zal exact zo zijn. Uit de petscan en andere onderzoeken is gebleken dat de tumor idd veel gekrompen is en dat mijn lymfeklieren oksel schoon zijn op echo en petscan maar ze halen ze er allemaal uit daar ze denken dat niet alles weg is maar er nog micro fobisch dingen aanwezig zijn. Sowieso worden deze dan onderzocht en 3 weken later horen we dan de uitslag. Er is wel nog een kleine tumor achter mijn borstbeen/kas en die is niet weg. Deze kunnen ze via operatie niet verwijderen en zullen ze behandelen via bestralingen nadien, dat is niet zo'n leuk nieuws maar ja, ze gaan gewoon een hogere dosis bestraling geven en hopelijk gaat deze dan ook weg hé. Door deze tumor kan ik slikproblemen krijgen omdat de tumor redelijk dicht bij slokdarm ligt. Maar fase per fase alles bekijken, nu eerst de operatie. Goed gesprek gehad met een trajact begeleidster die het verloop heeft uitgelegd wat er gaat gebeuren en de gevolgen nadien. Toch een hele boterham om te horen, ook eens mogen voelen aan een borstprothese, toch raar zo'n kippefilet, zo noem ik dit, zal allemaal wennen zijn maar voornaamste is genezing!! Ook moet ik thuis een ontsmettingsschema volgen om niet een ziekenhuisbacterie op te lopen. Moet me 5 dagen voor operatie wassen dagelijks met speciale zeep en een antibacteriële zalf 2x/dag in mijn neus doen, had ik nog nooit van gehoord maar beter volkomen zeker hé. Moet tot de zondagnamiddag blijven in het ziekenhuis, ten laatste tot maandag. 2 dagen na de operatie halen ze het verband eraf en zal ik mogen kijken naar de wonde, zal spannend zijn. Zal ook nog ene drain hebben om naar huis te gaan maar er komt iemand van wit-gele kruis dagelijks langs en ik moet voor de wonde check-up naar UZ zelf.
Voila na de operatie schrijf ik wel een update van mezelf, ben ik nerveus JA, maar zeker nog steeds positief om deze ziekte te verslaan!!!!
Ik zou zeggen duimen voor me dat alles goed verloopt en we horen elkaar nog wel.
Knuffel Anja
Oh meid! Wat een verhalen! Heb je blog nog eens helemaal gelezen en ik vind je ontzettend dapper. Ik vind het ook knap dat je jezelf altijd zo oppept, ik weet niet of ik het zou kunnen. Ik zou zeggen: als het eens wat minder met je gaat, laat het toe. Je vrouw heeft begrip met hopen en ze heeft armen waar je meer dan anders troost in kan en mag zoeken als het even wat minder gaat. Hou je goed. Tot zondag xxx
BeantwoordenVerwijderen