19/10 dag van de operatie, was een lange morgen, was pas gepland als 3de dus wist ik dat het lang wachten ging zijn. Ook had ik honger want had al niets meer gegeten sinds 20u. Om 12u30 zijn ze me komen halen naar beneden, daar gedropt in de wachtzaal, daar heb ik nog anderhalf uur gewacht, uiteindelijk lag ik om 14u15 op de operatiekamer. Rond 17u30 ontwaakte ik op de wachtzaal, was daar nog als laatste blijkbaar, was nog groggy en voelde een spannend verband rondom mijn borsten (borst eigenlijk). Pijn had ik een beetje maar viel mee. Pas om 18u30 of net iets later kwam ik terug op mijn kamer, daar was mijn vrouw al aan het panikeren waar ik maar bleef. Alles leek goed te hebben verlopen, de chirurg en assistenten kwamen nog eens langs en bevestigden de goede afloop van de operatie, uitslag van de tumors is pas voor binnen 3 weken dus meer kunnen ze daar niet over zeggen. Ik was wel moe en ben eigenlijk bijna direct gaan slapen, ik mocht die nacht niet uit bed, had een infuus, dan die 2 drains, ging moeilijk zijn en eerlijk gezegd was ik blij. Om de 2uur kwamen ze checken hoe het met me ging, temperatuur, bloeddruk, bloed opschrijven die in de Redon potjes liepen en gaven ze me sowieso een pijnstiller via baxter. Al bij al verliep de nacht eigenlijk goed. De dag nadien besef je dan toch iets meer omdat ik dan niet meer groggy ben. Infuus mocht weg en ze bekeken de wonde (ik stiekem ook gekeken), er was een beetje vocht in de wonde en daarom moesten ze er een beetje op duwen, jawadde dat deed geen deugd hoor. Dan de eerste keer opstaan, duizelig zijn, die Redon potjes telkens meenemen (gelukkig zit dat ik een zakje) niet evident. Kon me eigenlijk al direct zelf wassen al zittend op een stoel, enkel voor mijn rug hielpen ze dan mee. Ze verschoten ervan dat ik al zo zelfstandig was de verpleegsters. Moet wel zeggen dat de pijn meeviel maar eenmaal dafalgan uitgewerkt, voelde ik dit toch; Het enige wat ik had was een te lage bloeddruk en dat voelde ik wel, soms eens duizelig zijn en wou een beetje stappen maar moest opletten en moest in de gang blijven. Diezelfde avond vroeg gaan slapen rond 21u, deed me deugd, was moe, had amper geslapen in de dag. Goeie nacht gehad in tegenstelling van vorige nacht, kwamen ze me maar om de 4 uur wakker maken oef. Vrijdag was dan D-day, verband mocht eraf. Al bij al viel dit reuze mee, echt, het is een mooi litteken en de snede is niet zo diep tot in de oksel, ik was in ieder geval super bij dat het verband weg was, op den duur werd het echt ambetant. Ze hebben de wonde mooi verzorgd en dan direct mijn bh aangedaan speciaal om er de voorlopige porthese in te plaatsen, had toen de bandagist nog niet gezien en deden ze een beetje watte in. Ze hebben ook gezegd hoe ik me moet aankleden met die drains nog in me en hoe ik me moet wassen. Nog geen half uur later was de kiné er al, de assistent mocht woensdag mijn operatie bijwonen, hij vond het leerrijk en gaf me uitleg ivm oedeem en gaf me oefeningen mee die ik nu 2x/dag moet doen om schouder en arm zo snel mogelijk terug mobiel te krijgen. Die oefeningen gingen al redelijk goed moet ik zeggen, was al fier op mezelf. Daarna naar de bandagist en heb ik nu ook mijn voorlopige zachte prothese en binnen 6 weken mag ik dan om mijn definitieve prothese. De rest van de dag verliep goed, zag nog een laatste keer de chirurg en die zei zondag mag je naar huis maar je moet je kalm houden en je mag naar huis met de 2 drains, normaal zou er 1 weg mogen maar ik verlies nog te veel bloed en daardoor naar huis met 2, tja als het maar dat is, zou ook komen door de chemo, ik zal niet zo vlug genezen als een ander schijnt. Voor het eerst kwamen de kindjes ook op bezoek, super blij om ze te zien en al bij al viel het goed mee, ze hebben zelfs mijn geamputeerde borst al gezien en begrijpen het. Goeie nacht gehad en ik hoor net dat ik naar huis mag een dag vroeger, joepie. Nu zal er dagelijks iemand van wit-gele kruis komen om de wonde te verzorgen en om mijn rug en oksels te wassen en 3x/week kiné en dan volgende week vrijdag terug op controle. Nu zal ik proberen om thuis met de drains ook mijn positie te vinden, komt allemaal goed.
Onderaan een paar foto's van ziekenhuis en de drains met zakje die ik dus overal mee moet nemen.
Bedankt in ieder geval voor alle steun via Facebook, sms, tf etc ... Speciale dank aan mijn papa die voor de kids heeft gezorgd en aan mijn madam, die me ook steeds steunt, samen STERK!!
Jullie horen nog van me, liefs Anja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten